Alicja Główczak

---

Życiorys

Kariera klubowa

Alicja Główczak rozpoczęła swoją przygodę z piłką ręczną już w wieku dwunastu lat, dołączając do drużyny MKS Fasama Tychy. Jej pierwszymi mentorami w tym sporcie byli Antoni Swadźba oraz Jerzy Ciałoń. W 1972 roku, jako uczennica szkoły podstawowej nr 12 w Tychach, zdobyła brązowy medal na mistrzostwach Polski szkół podstawowych.

W roku 1976 awansowała wraz z drużyną MKS do II ligi, co było początkiem jej udanej kariery sportowej. Od 1979 roku grała w barwach Cracovii, gdzie osiągnęła liczne sukcesy, zdobywając dwa tytuły mistrzyni Polski seniorek w 1985 oraz 1987 roku, a także dwukrotnie przyszło jej cieszyć się z tytułów wicemistrzyni Polski w latach 1986 i 1988 oraz dwóch brązowych medali w 1984 i 1989. Wspaniałym zwieńczeniem jej występów w tym klubie było zdobycie Pucharu Polski w 1985 roku.

W sezonie 1989/1990 podpisała kontrakt z Startem Elbląg, by w sezonie 1990/1991 przenieść się do jugosłowiańskiego zespołu Voždovac Belgrad, z którym wywalczyła wicemistrzostwo kraju. Kolejnym przystankiem w jej karierze był norweski zespół Toten HK, w którym grała w latach 1991–1994, po czym wróciła do Polski.

W latach 1994-1998 była zawodniczką JKS Jarosław, z którym zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski w 1997 roku. Następnie występowała w zespole Zagłębie Lubin w latach 1998-2002, z którym zdobyła wicemistrzostwo Polski w 2000 i 2002 roku oraz brązowy medal w 2001 roku. Jej ostatnim klubem była Gościbia Sułkowice, w której grała od 2002 do 2004 roku.

Kariera reprezentacyjna

W okresie 1977-1980 miała szansę wystąpić w 65 meczach reprezentacji Polski juniorek oraz młodzieżowej. Już w 1977 roku brała udział w młodzieżowych mistrzostwach, zdobywając 5. miejsce oraz tytuł najlepszej bramkarki turnieju.

Debiut reprezentacyjny wśród seniorek zaliczyła 14 czerwca 1977 roku w towarzyskim spotkaniu z Holandią. Jej występy na mistrzostwach świata w 1977 roku oraz 1978 roku również przyniosły drużynie sukcesy, zajmując odpowiednio 2. i 6. miejsce. Po przerwie związanej z macierzyństwem, ponownie dołączyła do kadry w 1984 roku, uczestnicząc w kolejnych mistrzostwach: w 1985 roku zdobyła 7. miejsce, w 1986 roku 13. miejsce, w 1987 roku 7. miejsce, natomiast w 1989 roku zajęła 6. miejsce, by w 1990 roku zdobyć 9. miejsce oraz tytuł najlepszej bramkarki turnieju. Ostatni raz w biało-czerwonych barwach zaprezentowała się 4 grudnia 1993 roku w meczu z reprezentacją Czech i Słowacji.

W sumie wystąpiła w reprezentacji Polski 234 razy. W 2008 roku, razem z Czesławą Potyką-Machowską, zdobyła uznanie jako najlepsza bramkarka na przestrzeni lat 1945-1985 w plebiscycie pisma Sport. Zyskała również tytuł bramkarki 90-lecia polskiej piłki ręcznej.

Warto nadmienić, że również jej siostra, Barbara Górecka, znana po mężu Frączek, była utalentowaną piłkarką ręczną.

---

Oceń: Alicja Główczak

---